شهروحش:تهران شهری افتاده در گرداب آلودگی ، با چه کنم چه کنم های مردم و مسئولین و هزار ایده ونظر و جلسه و نشست برای بررسی علل آلودگی وراهکارهای حل آن ،آلودگی هوای تهران مسئله تازه ای نیست ،سالهاست که تهرانیان وآنهایی که درتهران ساکن هستند با این مصیبت دست و پنجه نرم میکنند و در فصل سرما اینرا بیشتر احساس میکنند .تهرانیان به طور روزمره  با پوست وگوشت و استخوان خویش آلودگی را لمس میکنند ،کم نیست بیماریهای تنفسی و سکته های قلبی ومغزی و مرگ میرهای ناشی ازآلودگی هوا، و این پرسشی است که مردم هرروز با خود و مسئولین مطرح میکنند که چه باید کرد ؟تهران شهری است که به طور طبیعی ازسمت شمال و شرق و جنوب شرق محصور میان کوه است و فقط در غرب و جنوب غرب روزنه ای برای وزش باد دارد ،تردد تعداد بیشمار خودرو و وجود کارخانجات دراطرف تهران ازعلل آلودگی هوا به شمار میرود. ازروشهای کنترل آلودگی هوا ازقبیل گازسوز کردن خودروها و استاندارد کردن آنها و سوخت مصرفی و غیره که بگذریم ،یکی ازعلل ثانویه آلودگی هوای تهران ساکن بودن هوای آن است ،یعنی وزش باد درتهران وجابجایی هوا به علت وجود کوهها دراطرف آن، کم وبه کندی صورت میگیرد ،حال شما این را درنظر بگیرید که اگر این روزنه تنفس برای تهران مسدود شود چه خواهد شد ،سالهای سال منطقه 22تهران درغرب، طبق آمارهای پایگاههای سنجش کیفیت هوا همواره دارای پاکترین هوا درمیان مناطق شهر تهران بود ،متاسفانه  چندسالیست با هجوم زمین خواران و برج سازان به این منطقه این رویه متوقف شده است .منطقه ای با وجود ذخیره گاهی مانند پارک جنگلی چیتگر که نقش ریه تهران را ایفا میکند، هم اینک افتاده درمیان انبوه روبه رشد برجهای آهنی وسیمانی  ،گویا هیچ حد و مرز جغرافیایی برای تهران در ساخت و ساز وجود ندارد غرب تهران به کرج و شهریار متصل میشود و جنوب آن به شهرری و ورامین متصل است وازشرق نیز به رودهن و دماوند ،تنها سد برروی گسترش شهر تهران کوههای البرز است که گویا این مسئله هم باتراشیدن کوه وصاف کردن آن قابل حل است ! به راستی چه میکنیم ما ، آیا سود وثروت عده ای می ارزد که حیات شهری را به مخاطره بیاندازیم ! آیاهیچ تعریف جغرافیایی برای تهران وجود ندارد! آیا برجسازان و زمین خواران و خانواده هایشان درتهران زندگی نمیکنند و درک نمیکنند وسعت آلودگی را !!!!!